KSZTAŁTOWANIE STRUKTURĄ
Tynk - niedoceniany materiał elewacyjny
Przez długi czas czysty tynk jako uwieńczenie elewacji był uważany za mało atrakcyjny i często był postrzegany tylko jako wariant ostateczny możliwych opcji projektowych. Innowacyjne interpretacje fasad planowano przede wszystkim w innych materiałach. Dlaczego?
Przypuszczalnie elewacje z surowym tynkiem są ogólnie kojarzone jako coś tradycyjnego i zabytkowego, niekoniecznie zaś oznaczają innowację i nowoczesność. Tendencje i zjawiska we współczesnej architekturze, takie jak perforacja, przezroczystość, estetyka wirtualna lub parametryczna, często można lepiej zaimplementować stosując inne materiały budowlane. Do tego dochodzi uprzedzenie, że tynk pozostał w tyle za rozwojem technicznym i projektowym.
Potencjał na przyszłość
Tymczasem tynki przeżywają renesans, co po części może wynikać z rozwoju systemów izolacji termicznej. Zwłaszcza w budownictwie mieszkaniowym w trakcie modernizacji energetycznej można mówić o coraz bardziej popularnym zastosowaniu otynkowanych powierzchni na dużą skalę. Materialna i estetyczna wartość tynków wykracza jednak daleko poza tę powszechną praktykę. Projektanci i wykonawcy coraz częściej eksperymentują z tradycyjnymi technikami, aby sprostać współczesnym wymaganiom i wykazać się kreatywnością w kształtowaniu innowacyjnych powierzchni. Tynk jako materiał plastyczny otwiera ogromne możliwości projektowe i estetyczne, zwłaszcza gdy jest stosowany jako system grubych warstw. Coraz większe znaczenie mają takie kwestie jak naturalność i dostępność, ale także moda na lokalne i tradycyjne materiały. Ponadto istnieje ekonomiczny stosunek ceny do wydajności, prosta obróbka, możliwości zastosowania tynków w budynkach historycznych i zabytkowych, szeroka gama kolorów i obfite, naturalne surowce.
Trwały, ekologiczny i popularny
Tynki mineralne i wypełniacze KEIM są trwałe, ekologiczne i prezentują się wyjątkowo atrakcyjnie. Dzięki różnym strukturom powierzchni i niezwykłym efektom specjalnym nadają pomieszczeniom i budynkom nowy, świeży i innowacyjny wygląd.
Struktura gruboziarnista
Zróżnicowana struktura
Jeden tynk - wiele struktur
Po wstępnym przeschnięciu (tynk nie powinien brudzić przy dotknięciu) tynk jest zacierany specjalną pacą ze zwilżoną gąbką, tworząc w ten sposób charakterystyczną strukturę, gotową do wykończenia, np. przez nałożenie farby.
Technika szpachlowania polega na zaciąganiu dłuższą krawędzią pacy świeżego tynku poprzez szybkie "odrywanie" jej krawędzi, tak aby powstał wzór. Efekt będzie zależał od indywidualnego charakteru "pisma" fachowca.
Świeży tynk zaciaga się za pomocą pacy na grubość ziarna, a następnie nadaje się jeszcze świeżemu tynkowi strukturę za pomocą specjalnej szczotki o średniej twardości, z długim włosiem.
W tej technice tynk modelowany jest w stanie mokrym przy użyciu różnorodnych narzędzi (kielnia, matryca) czy szablonów odciskowych, jak np. drewnianych listw. Na większych powierzchniach technika ta wymaga sporego kunsztu.
Mokry tynk wygładzony wcześniej odpowiednio pacą "czeszemy" specjalnym grzebieniem tynkarskim, uzyskując wyraźne, głębokie rowki. Struktura na tynku może być pozioma lub pionowowa.
Technika ta polega na nałożeniu kilku warstw barwnego tynku, a następnie "wydrapywaniu" wierzchnich warstw i odkrywaniu tych położonych wcześniej. W ten sposób uzyskujemy odsłonięte, wypukłe struktury, wzory lub ozdoby.
Po wstępnym związaniu wierzchnią warstwę tynku "drapie" się np. specjalną pacą z kolcami. W rezultacie część ziarna wypada i powstaje charakterystyczna struktura tynku drapanego.
W miękkim jeszcze tynku wyrysowano kafle, a następnie użyto deski z gowździami, które wciskano w plastyczny tynk. Możliwości kształtowania powierzchni są nieograniczone.
Tynk czesany - wyjątkowa technika
Czesanie tynku to bardzo wymagająca technika. Za pomocą stalowego grzebienia tynkarskiego rysuje się poziome, pionowe lub faliste linie w wilgotnym tynku. Czesanie może odbywać się pasmo po paśmie, odręcznie lub z pomocą deski użytej jak linijki. Es entsteht – anders als bei dem üblichen dreiecksförmigen Profil – die Struktur einer gezahnten Briefmarke, mit feinen negativen Fugen und einer breiteren halbkreisförmigen Bänderung.
Decydujący dla jakości wykonania tynku czesanego jest równomierny nacisk narzędzia na wciąż świeży materiał i praca bez przerw technicznych. Najczęściej tynk czesze się od góry do dołu, za każdym razem w tym samym kierunku i zawsze zaczynając od otworów i narożników. Należy dobrze zaplanować prace na poszczególnych fragmentach elewacji, gdyż strukturę można nadać tylko wówczas, gdy tynk pozostaje świeży i plastyczny.
Besonders aufwendig gestaltet sich die Modellierung der Ansätze und Ecken, die mit feinem Pinsel und Spatel nachgearbeitet werden, um ein möglichst homogenes Bild zu erhalten. Anschließend streicht man den Kammzugputz mit einem langhaarigen Pinsel, um auch die Vertiefungen der feinen Fugen zu erreichen. Diese anspruchsvolle Putztechnik verleiht Fassaden plastische Tiefe und verändert ihr Aussehen je nach Tageszeit und Schattenwurf.
Produkty: Tynki i masy szpachlowe KEIM
Monolityczny mur można w ciekawy sposób zaprojektować za pomocą techniki czesania; tutaj dom jednorodzinny w Norymberdze.
... jak również fasady z ociepleniem, jak w tym 8-rodzinnym domu w Erlangen.
Aby czesanie tynku wyszło prosto na całej powierzchni, warto zastosować deski jako "linijkę".
Dzięki zastosowaniu produktów mineralnych połączenie struktury i koloru tworzy fascynujące wzory na elewacji i nadaje jej mineralny, matowy wygląd.
Szczotkowanie zamiast czesania
Eine einfachere Technik stellt der sogenannte Besenstrich dar. Mineralische Edelputze wie KEIM Brillantputz eignen sich hervorragend hierfür.
"Hierbei wird der Putz 2-3 mm dick aufgetragen und noch im frischen Zustand mit einem Besen vertikal oder horizontal strukturiert. Die entstandene Fassadenoptik unterstreicht den handwerklichen Prozess und verleiht dem Gebäude eine individuelle Note." (Stefan Schmid, Produkt Management, KEIMFARBEN)
Besenstrich ausgeführt mit KEIM Brillantputz